محققان گروه های زیست شناسی سلولی و فیزیولوژی پزشکی در دانشگاه سویل تشخیص داده اند که بیان زیاد پروتئین VRK1 در انسان با پرخاشگری تومور و بقای کم در بیماران نوروبلاستوما ارتباط دارد. نوروبلاستوما تهاجمی یکی از شایع ترین سرطان های جامد دوران کودکی است و باعث مرگ و میر نامناسب در کودکان مبتلا می شود. اگرچه در سالهای اخیر پیشرفتهایی صورت گرفته است ، چشم انداز بهبودی در کودکان مبتلا به نوروبلاستومای تهاجمی همچنان پائین است و برای ایجاد روشهای درمانی جدید و ابزارهای پیش آگهی ، شناخت بهتر زیست شناسی این تومور لازم است.
محققان عملکرد VRK1 را در سلول های توموری نوروبلاستوما مشخص کرده و تعیین کرده اند که این پروتئین برای رشد و تکثیر سلول های توموری ضروری است. فرانسیسکو ام وگا خاطرنشان می کند: “با مطالعه بیان این پروتئین در تومورها ، ما ميتوانست بیماران پیشینی را که در آنها پیشرفت تومور بدتر خواهد شد ، حتی در گروه هایی که ابزارهای فعلی این رفتار را پیش بینی نمی کنند ، شناسایی کنیم.”
این مطالعه نشان می دهد که VRK1 همراه با سایر انکوژن ها مانند MYCN که به شدت در این سرطان تحت تأثیر قرار گرفته است ، باعث تقویت پیشرفت تومور و تهاجمی تر شدن آن می شود. بنابراین ، محققان پیشنهاد می کنند که مهار VRK1 می تواند یک استراتژی جدید برای سرطان درمانی در نوروبلاستوما باشد. پروفسور وگا توضیح می دهد: “VRK1 یک پروتئین کیناز است. اینها بهترین اهداف برای درمان سرطان هدفمند است ، زیرا به طور بالقوه می توانیم در آزمایشگاه بازدارنده هایی تولید کنیم که فعالیت آنها را خنثي كنند.”
(تهیه شده توسط دانشگاه سویل)
برای ارتباط با أصفهان أخصائي العلاج الكيميائي – الصفحة الرسمية للدكتور بوريا عديلي انقر .
تعليقات المستخدم