احتمال دارد که سرطان کلیه علائمی همچون کمردرد، خستگی مفرط یا کاهش وزن داشته باشید یا ممکن است که پزشک با معاینهی شما، برآمدگی یا علامتی را تشخیص دهد. امکان اینکه ضمن بررسی مشکل یا بیماری دیگری، به وجود سرطان کلیه پِی برده شود هم وجود دارد. اما درنهایت، برای تشخیص سرطان به معاینهی جسمانی، انجام آزمایشهای دقیق و بررسی سوابق پزشکی فردی نیاز است.
پزشک برای معاینه، شکم و کمر را لمس میکند تا از وجود تومور و برآمدگی باخبر شود. بررسی فشار خون بالا و تب هم از سایر اقداماتی است که درجهت تشخیص سرطان انجام میشود. ضمنا پزشک دربارهی سابقهی بیماریهای دیگر، درمانهایی که انجام دادهاید و عادتهای مرتبط با سلامت جسمی، پرسشهایی مطرح میکند. برای تشخیص قطعی سرطان، آزمایشهایی به شرح زیر نیز انجام میشود:
برخلاف سرطانهای دیگر، پزشکان معمولا در تشخیص سرطان کلیه نیاز به بیوپسی (بافتبرداری) ندارند. گاهیاوقات، انجام بیوپسی به تشخیص قطعی میانجامد. برای انجام بیوپسی از سوزنی برای برداشت نمونهی بافت استفاده میشود. سپس این بافتها زیر میکروسکوپ قرار میگیرند تا وجود سلولهای سرطانی در آنها مشخص شود. بیوپسی به تشخیص مرحله و سطح سرطان نیز کمک میکند و نشان میدهد که میزان شدت و تهاجمی بودن سرطان کلیه به چه اندازه است. در بیشتر موارد، پزشکان کل تومور را برمیدارند و بعد نمونه را موردبررسی و آزمایش قرار میدهند.
در صورت تشخیص سرطان، نیاز به انجام آزمایشهای دیگری برای بررسی وضعیت پخش شدن سلولهای سرطانی در تمام کلیه، کلیهی دیگر و سایر اعضای بدن پیش میآید. درصورتی که سرطان از نقطهی شروع به نقاط دیگر بدن سرایت کند، حالت متاستاز رخ میدهد. برای آگاهی از سرایت یا عدم سرایت سرطان به بخشهای دیگر بدن به سیتیاسکن یا امآرآی نیاز است. تصویری که به کمک اشعهی ایکس از قفسهی سینه برداشته میشود، نشان خواهد داد که سرطان به ریهها هم منتقل شده است یا خیر. اسکن استخوان هم برای تشخیص وجود سرطان در استخوانها انجام میشود. پزشکان با استفاده از آزمایشهای مختلف از پیشروی سرطان مطلع میشوند.
نظرات کاربران