بحث دربارهی اینکه تلفن همراه میتواند سرطان زا باشد هنوز چندان داغ نشده است و چند سالی زمان لازم است تا به طور ویژه مورد توجه قرار گیرد. تا اینجا ما میدانیم که:
آخرین شواهدی که ادعا میکنند امواج بیسیم میتوانند برای سلامت عمومی خطرناک باشند مربوط به بخشی از اطلاعات منتشر شده از برنامهی سمشناسی ملی آمریکا است که ۲۵ میلیون دلار برای آن هزینه شده است. محققان دریافتهاند که قرار گرفتن در معرض امواج قوی تلفن همراه اندکی باعث افزایش احتمال شکلگیری تومور بدخیم گیلوما در مغز و تومور غیرسرطانی شوانوما در قلب موشهای مذکر میشود. شوانوما توموری در غلاف عصبی است.
اتیس دبلیو براولی (Otis W. Brawley)، ریس بخش پزشکی انجمن سرطان آمریکا مطالعات اخیر را جزء «علم خوب» و قابل استناد نامیده و افزوده است:
«گزارش برنامهی سمشناسی ملی که امواج فرکانس رادیویی را به دو مورد از عوامل سرطانزا ربط میدهد باعث تغییری بنیادین در فهم ما از رابطهی میان امواج و خطر سرطان شده است. یافتهها غیرمنتظره هستند، ما به طور منطقی انتظار نداشتیم امواج غیر یونساز بتوانند باعث ایجاد این تومور شوند. این مثال بسیار خوبی است که نشان میدهد چرا تحقیقات جدی در ارزیابی خطر سرطان بسیار مهم است. جالب است اشاره شود مطالعات اولیه بر روی رابطهی میان سرطان ریه و سیگار کشیدن با مقاومتهای مشابهی روبهرو بوده است و استدلالهای نظری در آن زمان ادعا میکردند که ارتباطی میان این دو وجود نخواهد داشت».
مطالعات انجام شده نشان میدهد هرچه افراد بیشتر در معرض امواج باشند، این امواج تاثیر بیشتری بر آنها میگذارد. این نتایج ادعاهای قبلی مبنی بر اینکه امواج تلفن همراه میتواند خطر تشکیل گیلوما را افزایش دهد تایید میکند. علاوه بر این تومور عصب شنوایی نیز به استفاده از تلفن همراه مربوط است.
در سال ۲۰۱۱ سازمان جهانی بهداشت، امواج تلفن همراه را در رتبهی B2 عوامل سرطانزا قرار داده است و معنی آن این است که میتوانند برای انسان سرطانزا باشند. از آنجا که تلفن همراه از دههی ۹۰ میلادی به صورت گسترده در دسترس مردم بوده است، مطالعه برای بررسی اثرات بلندمدت آنها بر روی افرادی که در معرض امواج تلفن بودهاند ناکارآمد است، چراکه ممکن است بسیاری از اثرات بلندمدت آن هنوز پدیدار نشده باشد.
مطالعاتی که بر روی امواج پخش شده از تلفن همراه و تومورها و سایر بیمارها انجام شده است نتایج زیر را به دست داده است:
ائتلاف بهداشت محیط زیست اعلام کرده است که بیشتر مطالعاتی که اعلام کردهاند امواج تلفن همراه باعث افزایش خطر شکلگیری تومور نمیشوند مطالعاتی بودهاند که در دورههای کمتر از ۵ یا ۷ سال انجام شدهاند. در حققیت این سازمان اعلام کرده است رشد تومور در مغز ممکن است ۱۰ سال یا بیشتر طول بکشد.
مطالعات مستقل ادعا میکنند امواج تلفن همراه میتوانند باعث افزایش خطر ابتلا به برخی سرطانها از جمله گیلومای بدخیم در مغز و شوانوما در قلب شوند. از آنجا که استفاده از تلفن همراه از دههی ۹۰ میلادی فراگیر شده است، هنوز به طور کامل اثبات نشده است که این وسیله سرطانزا است یا خیر.
با توجه به اینکه چند دهه طول کشید تا ثابت شود که سیگار کشیدن سرطانزا است در مورد تلفنهای همراه نیز باید مراقب بود. تا کنون شواهدی زیادی مبنی بر اینکه تلفنهای همراه باعث اختلال در خواب، اختلال در متابولیسم گلوکوز و افزایش خطر ابتلا به سرطان میشوند به دست آمده است. در نتیجه توصیه میشود اصول احتیاطی را جدی بگیرید و اقدامات سادهای برای دور نگه داشتن تلفن همراه از بدنتان انجام دهید.
برای مثال در هنگام خواب تلفن همراه را بیرون از تخت خواب خود بگذارید، به جای اینکه تلفن را نزدیک گوش خود بگیرید و با آن صحبت کنید، پیام بفرستید و تلفن را دور از خود قرار دهید.
همچنین در هنگام رانندگی یا پرواز و نیز در آسانسور تلفن خود را خاموش کنید و یا در حالت پرواز قرار دهید. علاوه بر این در خانه از تلفن بیسیم استفاده نکنید چرا که این تلفنها نیز مانند تلفنهای همراه امواج خطرناکی منتشر میکنند.
نظرات کاربران