در این بخش به دیگر راه های درمان سرطان پروستات می پردازیم :
هورمون درمانی سرطان پروستات
هورمون درمانی، روشی درمانی برای پایان دادن به تولید هورمون مردانه تستوسترون توسط بدن می باشد. سلول های سرطان پروستات برای رشد خود به تستوسترون وابسته هستند. قطع کردن عرضه تستوسترون می تواند سبب مرگ یا رشد آهسته تر سلول های سرطانی شود. گزینه های هورمون درمانی شامل موارد زیر می شوند:
دارو هایی که به تولید تستوسترون توسط بدن پایان می دهند: داروهای شناخته شده به نام آگونیست ها از رسیدن پیام های مبنی بر تولید تستوسترون به بیضه ها جلوگیری می کنند. دارو هایی که معمولا در این نوع هورمون درمانی استفاده می شوند شامل لوپرولید (لوپرون، الیگارد)، گوزرلین (زولادکس)، تریپتورلین (ترلسار) و هیسترلین (وانتاس) می شوند. گاهی اوقات دیگر داروها شامل کتوکونازول و آبیراترون (زایتیگا) می شوند.
دارو هایی که از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی جلوگیری می کنند: دارو هایی که به ضد آندروژن شناخته می شوند از رسیدن تستوسترون به سلول های سرطانی جلوگیری می کنند. نمونه های این داروها شامل بیکالوتامید (کاسودکس)، نیلوتامید (نیلاندرون) و فلوتامید می شوند. داروی انزالوتامید (اکستاندی) می تواند یک گزینه برای هورمون درمانی هایی باشد که دیگر همچون گذشته موثر نمی باشند.
جراحی برداشت بیضه ها (ارکیکتومی): برداشتن بیضه ها سبب کاهش سطح تستوسترون در بدن می شود.
هورمون درمانی در مردان مبتلا به سرطان پیشرفته پروستات با هدف کوچک کردن سرطان و کاهش سرعت رشد تومورها انجام می شود. در مردان مبتلا به سطح اولیه سرطان پروستات، هورمون درمانی می تواند با هدف کوچک کردن تومور ها قبل از پرتو درمانی انجام شود. این کار می تواند احتمال موفقیت پرتو درمانی را افزایش دهد.
عوارض جانبی هورمون درمانی می توانند شامل اختلال نعوظ، گر گرفتگی، از دست دادن توده استخوانی، کاهش میل جنسی و افزایش وزن شوند.
انجماد بافت سرطان پروستات
کرایوسرجری یا همان کرایو ابلیشن شامل انجماد بافت جهت از بین بردن سلول های سرطانی می شود. در حین کرایوسرجری سرطان پروستات، نیدل های کوچکی با استفاده از هدایت تصاویر سونوگرافی به درون پروستات وارد می شوند. گازی بسیار سرد درون نیدل ها قرار داده می شود که سبب انجماد بافت های اطراف می گردد. سپس گازی ثانویه برای گرم کردن دوباره بافت درون نیدل ها قرار داده می شود. چرخه های انجماد و گرم کردن سبب از بین رفتن سلول های سرطانی و مقداری از بافت سالم اطراف آن ها می شود.
تلاش های اولیه برای استفاده از کرایوسرجری جهت درمان سرطان پروستات منجر به مقادیر بالایی از مشکلات و بروز عوارض جانبی غیر قابل قبولی شد. با این حال، تکنولوژی های جدید تر میزان عوارض را کاهش داده، کنترل سرطان را افزایش داده و تحمل این فرایند را آسان تر کرده اند. کرایوسرجری بیشتر به عنوان درمانی نجات بخش برای مردانی استفاده می شود که پرتو درمانی کمکی به آن ها نکرده است.
شیمی درمانی سرطان پروستات
شیمی درمانی جهت از بین بردن سلول هایی از جمله سلول های سرطانی که به سرعت در حال پیشرفت هستند از دارو ها استفاده می کند. دارو های شیمی درمانی می توانند از طریق یک ورید در بازو، به صورت خوراکی یا به هر دو روش به بیمار داده شوند. شیمی درمانی می تواند گزینه ای درمانی برای مردانی باشد که سرطان پروستات آن ها به نقاط دوری از بدن انتشار یافته است. همچنین، شیمی درمانی می تواند یک گزینه برای سرطان هایی باشد که به هورمون درمانی پاسخ نمی دهند.
درمان سرطان پروستات بطور متداول در دنیا به دو روش جراحی و رادیوتراپی (براکی تراپی و اشعه درمانی) صورت می گیرد. طول عمر با این ۲ روش درمانی با درجه بسیار کم، طول عمر طبیعی می باشد. عمل جراحی در افراد مبتلا به سرطان پروستات در صورتی که سن آنها بیشتر از ۷۵ سال باشد، نباید صورت گیرد و روش دیگری را باید برای آنها انتخاب کرد.
متخصص رادیوتراپی آنکولوژی
اصفهان، خیابان شمس آبادی، بعد از بیمارستان سینا، جنب بانک توسعه و گردشگری، ساختمان بزرگان، طبقه سوم واحد ۳۱۳
31115 (031) - ۰۳۱۳۲۲۳۲۱۴۵ - ۰۳۱۳۲۳۵۹۸۳۳ | شنبه تا چهارشنبه 16 الی 21
info@drpouriaadeli.ir
نظرات کاربران