بعد از تشخیص سرطان کلیه و مشخص شدن سطح و درجهی آن، بیمار باید به کمک پزشک معالج، درمان را انتخاب و پیگیری کند. احتمالا بیمار مایل به کسب اطلاعاتی درباره بیماری است. احتمال دارد که پزشک، فرد مبتلا را به متخصصانی مثل جراح، متخصص اورولوژی یا سرطانشناس در زمینهی پزشکی و پرتو درمانی ارجاع بدهد. در بسیاری از موارد، بررسی مجدد وضعیت بیمار و مطرح کردن روند درمان با متخصصی دیگر مفید واقع میشود.
سرطان کلیه، یکی از انواع سرطان است که امکان بهبودی خودبهخود آن در حدود ۰٫۵ درصد است. البته چنین چیزی بهندرت رخ میدهد. درمانهای استاندارد متعددی برای درمان این سرطان پیشنهاد میشوند. در بیشتر مواقع، جراحی اولین گام برای شروع درمان است. حتی اگر با برداشتن تومور، سرطان از بدن خارج شود باز هم پزشکان توصیه میکنند که درمان به شیوههای دیگری ادامه پیدا کند و هرگونه سلول سرطانی و خطرناک باقیمانده از بین برود.
درادامه به انواع اصلی جراحی سرطان کلیه اشاره شده است. هر نوع جراحی به میزان پیشرفتگی بیماری مرتبط است:
در این جراحی، کلیه، غدهی فوقکلیه و بافتهای اطراف برداشته میشوند. در برخی از موارد هم گرههای لنفاوی مجاور جراحی و برداشته میشوند. نفرکتومی رادیکال، رایجترین جراحی برای سرطان کلیه است و به کمک یک برش کوچک و لاپاروسکوپی انجام میشود.
در عمل نفرکتومی ساده فقط کلیه برداشته میشود.
در این جراحی نیز بخشی از کلیه که درگیر سرطان است بههمراه بافتهای اطراف آن از بدن خارج میشود. این روش برای بیمارانی با تومورهای کوچک (کوچکتر از ۴ سانتیمتر) مورداستفاده قرار میگیرد. از نفرکتومی بخشی برای بیمارانی که نفرکتومی رادیکال باعث آسیب دیدن کلیهی دیگرشان میشود هم استفاده میکنند.
اگر تنها بخشی از کلیه باقی بماند، درصورتی که بهدرستی کار کند، احتمال زنده ماندن وجود خواهد داشت. اگر هر دو کلیه از بدن خارج شوند یا هیچیک بهدرستی عمل نکنند نیاز به ماشین دیالیز برای پاکسازی خون یا پیوند کلیه به وجود میآید. درصورتی که سرطان فقط در کلیه مانده باشد و جراحی برای خروج آن انجام شود، امکان پیوند کلیه وجود خواهد داشت. گاهیاوقات، امکان برداشتن تومور با جراحی وجود ندارد به همین خاطر پزشکان از روشهای دیگری برای از بین بردن تومور بهره میبرند:
درمان بیولوژیک با تقویت و هدایت سیستم ایمنی و دفاعی بدن باعث مبارزه با سرطان میشود. مواد لازم برای درمان بیولوژیک بهوسیلهی بدن بیمار در آزمایشگاه ساخته میشوند. مثالهای درمان بیولوژیک برای سرطان کلیه شامل اینترفرون آلفا یا اینترلوکین -۲ میشود. ایمنیدرمانیهای مختلفی برای درمان انواع سرطان در مرحلهی بررسی و مطالعه هستند.
در این روش از داروها یا مواد دیگر برای یافتن و هدفگیری سلولهای سرطانی استفاده میشود و تمایز آن در ایجاد خطرات و مسمویتهای کمتر برای سلولهای سالم بدن است.
یکی از روشهای درمان هدفمند، بازدارنده رگزایی است که در آن از تغذیهی تومورهای سرطانی جلوگیری میشود. به همین خاطر، نبود غذارسانی به تومور موجب کوچک شدن و توقف رشد آن خواهد شد. روش دیگر درمان هدفمند، مهارکنندههای مولتیکیناز یا بازدارندهی تیروزین-کیناز هستند. اینها داروهایی خوارکی هستند که باعث انسداد مسیر آنزیمهایی خاص میشوند. آنزیمهایی که به سلولهای سرطانی اجازهی رشد میدهند.
روش سوم درمان هدفمند هم بازدارندههای ام-تور (m-TOR) هستند. این داروهای را میتوان به دو صورت خوراکی یا تزریقی مصرف کرد. داروهای ام-تور با انسداد مسیری که رگهای خونی از طریق آن به رشد تومورها کمک میکنند، مانع از پخش شدن تومور و بزرگ شدن آن میشوند. هر یک از این داروها، جایگاه منحصربهفردی در درمان سرطانهای پیشرفتهی کلیه دارند.
پرتو درمانی برای بیمارانی که علائم سرطان کلیه دارند یا برای درمان نمیتوانند تحت جراحی قرار بگیرند، روشی مفید است. در پرتودرمانی از اشعههای پرانرژی ایکس یا سایر اشعهها برای کشتن یا متوقف کردن سلولهای سرطانی استفاده میشود. در روش پرتودرمانی خارجی، با کمک ماشینهایی از بیرون بدن به بیمار پرتو میتابانند.
در شیمی درمانی به کمک داروهایی، سلولهای سرطانی کشته یا متوقف میشوند. این روش برای سرطانهای دیگر مؤثرتر از سرطان کلیه است. برای درمان نوع خاصی از سرطان کلیه که سلولهای سرطانی دوکی شکل هستند (سارکوماتوئید) از شیمیدرمانی بهره میبرند.
نظرات کاربران