از آنجا که بیشتر مننژیوما بسیار آهسته رشد می کند ، اگر اصطلاحاً علائم به تدریج بروز کند. شایع ترین علائم شامل موارد زیر است:
بیشتر بخوانید : تومور مغزی مننژیوما
مننژیوما قبل از شروع علائم به ندرت تشخیص داده می شود. اگر علائم احتمال وجود تومور را نشان دهد ، پزشک ممکن است دستور اسکن مغزی را بدهد: MRI و / یا سی تی اسکن. اینها به پزشک کمک می کند تا مننژیوم را پیدا کند و اندازه آن را تعیین کند. گاهی ممکن است بیوپسی انجام شود. یک جراح بخشی یا تمام تومور را برای مشخص کردن خوش خیم بودن یا بدخیم بودن از بین می برد.
اگر تومور علائمی ایجاد نکند ، اغلب مشاهده آن توصیه می شود. اسکن منظم مغز انجام خواهد شد تا مشخص شود که تومور در حال رشد است. اگر رشد تومور باعث ایجاد مشکل شود یا اگر علائم شروع شود ، ممکن است عمل جراحی ضروری باشد.
در صورت نیاز به عمل جراحی ، معمولاً کرانیوتومی انجام می شود. این عمل شامل برداشتن یک تکه استخوان از جمجمه است. این به جراح دسترسی می دهد تا به قسمت آسیب دیده مغز برسد.
جراح سپس تومور – یا هر چه بیشتر آن را از بین می برد. استخوانی که در ابتدای عمل برداشته شد جایگزین می شود.
محل قرارگیری مننژیوما تعیین خواهد کرد که چقدر در دسترس جراح است. اگر از طریق عمل جراحی نتوان به آن رسید ، ممکن است از پرتودرمانی استفاده شود. پرتودرمانی می تواند تومور را کوچک کند یا از بزرگتر شدن آن جلوگیری کند.
در صورت وجود تومور بدخیم ، از تشعشع نیز می توان برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده کرد. همچنین ممکن است از قسمت هایی از تومور استفاده شود که جراح نتوانسته آن را از بین ببرد.
نظرات کاربران