بر اساس یک همکاری تحقیقاتی بین‌المللی بزرگ در دانشگاه ایالتی اورگان، بیماران سرطان پوست که تحت درمان به شیوه کشتن سلول‌های سرطانی توسط سیستم ایمنی قرار دارند، زمانی که رژیم غذایی آن‌ها غنی از فیبر باشد، بهتر به درمان پاسخ می‌دهند.

این مطالعه که در مجله Science منتشر شده است، یک پیشرفت امیدوارکننده در مبارزه با انواع مختلف سرطان از جمله ملانوم، به عنوان کشنده‌ترین شکل سرطان پوست به شمار می‌رود.

طبق اعلام انجمن سرطان آمریکا، سال آینده نزدیک به ۱۰۰ هزار مورد جدید سرطان پوست در ایالات متحده تشخیص داده می‌شود و انتظار می‌رود بیش از ۷۰۰۰ نفر از این بیماران جان خود را از دست بدهند.

سرطان پوست یکی از خطرناک‌ترین انواع سرطان است و با متاستاز دادن یا انتشار به سایر اندام‌ها مانند کبد، ریه و مغز باعث مرگ می‌شود.

مطالعه جدید بر روی یک تکنیک درمانی به نام بلوک ایمنی متمرکز است که اغلب با حروف اول ICB به آن اشاره می‌شود، که انقلابی در درمان ملانوما و سرطان به طور کلی ایجاد کرده است.

درمان ICB متکی بر دارو‌های مهارکننده است که پروتئین‌هایی به نام نقاط بازرسی را که توسط برخی از سلول‌های سیستم ایمنی – برای مثال سلول‌های T – و همچنین برخی سلول‌های سرطانی تولید می‌شوند، مسدود می‌کنند.

ICB یک عامل تغییر دهنده بازی در درمان سرطان است و تاثیر میکروبیوم روده برای درمان سرطان در مطالعات متعدد، در مدل‌های بالینی و همچنین در تحقیقات انسانی ثابت شده است. میکروبیوم یک فرد توسط طیف وسیعی از عوامل محیطی از جمله غذا و دارو‌ها شکل می‌گیرد، در حالی که ژن‌های انسانی نسبت بسیار کمتری از تنوع میکروبیوم از فردی به فرد دیگر را تشکیل می‌دهند.

میکروبیوم روده انسان جامعه پیچیده‌ای از بیش از ۱۰ تریلیون سلول میکروبی از نزدیک به ۱۰۰۰ گونه مختلف باکتری است. هنوز مشخص نیست که آیا مصرف فیبر غذایی و استفاده از پروبیوتیک‌های تجاری موجود بر پاسخ به ایمونوتراپی در بیماران سرطانی تأثیر می‌گذارد یا خیر.

این مطالعه صد‌ها بیمار ملانوما را مورد بررسی قرار داده و میکروبیوم‌های روده، عادات غذایی، استفاده از پروبیوتیک، ویژگی‌های بیماری و نتایج درمان را تجزیه و تحلیل کرده است.

براساس مطالعات انسانی این پژوهش، دریافت فیبر رژیم غذایی بالاتر با عدم پیشرفت بیماری در بین بیمارانی که از طریق ICB درمان شدند، مرتبط بود.

این مطالعه نشان داده است که استفاده از فیبر غذایی و پروبیوتیک که هر دو بر میکروبیوم روده تأثیر می‌گذارند، با نتایج متفاوتی از ICB مرتبط هستند، هرچند هنوز نمی‌توان علت را تعیین کرد و ممکن است چیز‌های دیگری در مورد این بیماران رخ داده باشد که در این مطالعه اندازه گیری نشده است.

اما یافته‌های به دست آمده از مطالعه موش‌ها از این ایده حمایت می‌کند که ایمنی ضد توموری با رژیم غذایی غنی از فیبر و عدم وجود پروبیوتیک‌ها قوی‌تر است.

مطالعات مداخله‌ای تغذیه‌ای تصادفی برای تعیین اینکه آیا تغییر رژیم غذایی هدفمند و قابل دستیابی در شروع درمان ICB می‌تواند نتایج درمان بیمار را بهبود بخشد، حیاتی خواهد بود.

اگرچه نتایج نشان می‌دهد که برخی از پروبیوتیک‌های موجود تجاری ممکن است برای بیمارانی که از ICB استفاده می‌کنند مضر باشند، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه کدام پروبیوتیک‌ها ممکن است واقعاً مفید باشند، مورد نیاز است.

این مطالعه توسط جنیفر وارگو، لورنزو کوهن و کری دانیل از دانشگاه تگزاس و جورجیو ترنچری از موسسه ملی بهداشت انجام شد و نزدیک به ۸۰ دانشمند در این تحقیق شرکت کردند.