مراحل بیماری کرونا و واکنش بدن به ویروس

شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید بیماری با ویروس کووید ۱۹ چه روندی را طی می‌کند. بنابراین در این مطلب قصد داریم جزئیات روند مربوط به بیماری با ویروس کرونا را به همراه شما عزیزان بررسی کنیم.

ساختار ویروس کووید ۱۹ و چرخه تکثیر آن

در مرحله (۱) ویروس به عنوان گیرنده سلول هدف میزبان در هم افزایی با سرین پروتئیناز ۲ (پروتئین سطح سلول) میزبان به ACE2 متصل می شود، که اصولاً در سلول های اپی تلیال مجاری تنفسی و سلول های اندوتلیال عروقی بیان می شود.
در مرحله (۲) این کار منجر به همجوشی غشایی شده و ژنوم ویروس را در سیتوپلاسم میزبان آزاد می کند.
مراحل (۳) گام های باقی مانده تکثیر ویروس را نشان می دهد که منجر به مونتاژ (assembly)، رسیدگی کامل و انتشار ویروس می شود.

در مجاری تنفسی، اوج بار ویروس کرونا در زمان بروز علائم یا در هفته اول بیماری مشاهده می شود که پس از آن روندی کاهش دارد، که این نشان دهنده بالاترین پتانسیل عفونی بیماری، بلافاصله قبل یا در طی پنج روز اول شروع بروز علائم است.

در مقابل، در SARS-CoV-1 بیشترین بار ویروسی در مجاری تنفسی فوقانی در هفته دوم بیماری مشاهده شد، که حداقل بودن میزان سرایت آن را در هفته اول پس از شروع علائم توضیح می دهد و تشخیص زودرس آن مورد را در جامعه امکان پذیر می کند.

روند بیماری با ویروس کرونا به این ترتیب است که پس از مواجهه اولیه، بیماران معمولاً در طی ۶-۵ روز (دوره کمون کرونا) علائم پیدا می کنند. SARS-CoV-2 طیف متنوعی از تظاهرات بالینی از عفونت خفیف گرفته تا بیماری شدید با مرگ و میر بالا را ایجاد می کند.

در بیماران مبتلا به عفونت خفیف، پاسخ اولیه ایمنی میزبان قادر به کنترل عفونت است. در بیماری شدید، پاسخ ایمنی بیش از حد منجر به آسیب به اعضا، پذیرش در بخش مراقبت های ویژه یا مرگ می شود. بار ویروسی در هفته اول عفونت به اوج خود می رسد و پس از آن به تدریج کاهش می یابد. در حالی که پاسخ آنتی بادی به تدریج افزایش یافته و اغلب تا روز ۱۴ام قابل ردیابی است.
واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس (qRT-PCR) می تواند RNA ویروس SARS-CoV-2 را در مجاری تنفسی فوقانی به مدت متوسط ۱۷ روز (حداکثر ۸۳ روز) پس از شروع علائم تشخیص دهد.

با این حال، ردیابی RNA ویروس توسط qRT-PCR لزوماً به معنای عفونت نیست. کشت ویروس از نمونه های گرفته شده از مجاری تنفسی فوقانی موارد PCR مثبت به ندرت فراتر از نه روز بیماری مثبت بوده است. این یافته با آنچه که در مورد انتقال ویروس بر اساس مطالعات ردیابی تماس می دانیم مطابقت دارد، که می گوید ظرفیت انتقال در هفته اول بیماری حداکثر است و انتقال پس از این دوره ثبت نشده است.
بیماران مبتلا به کرونای شدید یا دارای نقص سیستم ایمنی ممکن است به مدت نسبتاً طولانی ریزش (shedding) ویروس داشته باشند و برخی از بیماران ممکن است ریزش متناوب RNA داشته باشند.

با این حال یافته های سطح پایین نزدیک به حد تشخیص ممکن است ذرات ویروسی عفونی را تشکیل ندهد. در حالی که افراد بدون علامت یعنی کسانی که در کل دوران عفونت هیچ علامتی ندارند، می توانند عفونت را منتقل کنند. به نظر می رسد درجه نسبی عفونی بودن آنها نیز محدود است.

پاسخ ایمنی به ویروس کووید ۱۹ و نقش آن در محافظت از بدن

Covid-19 منجر به پاسخ آنتی بادی به طیف وسیعی از پروتئین های ویروس می شود، اما پروتئین اسپایک (S) و نوکلئوکپسید از آن پروتئین هایی هستند که بیشتر در تشخیص سرولوژی استفاده می شوند.
در چهار روز اول بیماری تعداد کمی آنتی بادی قابل ردیابی است، اما آنتی بادی در این بیماران به تدریج افزایش یافته و بیشتر آنها پس از چهار هفته به یک پاسخ قابل ردیابی می رسند.
طیف گسترده ای از آنتی بادی های خنثی کننده ویروس گزارش شده است و شواهد موجود نشان می دهد که این موارد ممکن است با شدت بیماری ارتباط داشته باشند اما با گذشت زمان کاهش می یابند.
مدت زمان و محافظت از پاسخ آنتی بادی و سلول های T همچنان مبهم باقی مانده است تا زمانی که از طریق مطالعات با پیگیری طولانی‌تر مشخص شود. به نظر می رسد پاسخ سلول های CD-4 T به کرونا ویروس‌های اندمیک انسانی دارای واکنش متقابل با SARS-CoV-2 باشد، اما نقش آنها در محافظت هنوز نامشخص است.

 مسئولان باید از سونامی سرطان بترسند !

تماس با پزشک