تفاوت سلول های سرطانی و سلول های طبیعی

تفاوت های مهم بسیاری بین سلولهای سرطانی و سلولهای طبیعی وجود دارد. برخی از این موارد عبارتند از:

• رشد

سلول های طبیعی همانند رشد و نمو دوران کودکی، رشد می کنند یا بافت های آسیب دیده را ترمیم می کنند. سلول های سرطانی حتی در صورت عدم نیاز به سلول های بیشتر به رشد (تولید مثل) خود ادامه می دهند . همچنین، سلول های سرطانی به سیگنال هایی که به آنها می گویند رشد را متوقف کرده و یا خودکشی سلولی (آپوپتوز) انجام دهند، توجه نمی کنند.

• توانایی حمله به بافت های مجاور

سلول های طبیعی به سیگنال های سلول های دیگر که به آنها می گویند به مرز رسیده اند، پاسخ می دهند. سلول های سرطانی به این سیگنال ها پاسخ نمی دهند و به بافت های مجاور حمله می کنند. به همین دلیل، برداشتن تومور سرطانی از طریق جراحی سخت و دشوار می باشد.

• توانایی انتشار (متاستاز) به مناطق دیگر بدن

سلول های طبیعی موادی به نام مولکول چسبندگی ایجاد می کنند که باعث چسبیدن آنها به سلول های مجاور می شود. سلول های سرطانی، فاقد چسبندگی ناشی از این مولکول های چسبندگی، می توانند آزاد شده و به مناطق دیگر بدن منتقل شوند. آنها ممکن است به بافت های مجاور سفر کنند یا از طریق جریان خون و سیستم لنفاوی به قسمت هایی از بدن دور از سلول اصلی سرطانی بروند.

به عنوان مثال، یک سلول سرطانی ریه ممکن است به غدد لنفاوی، مغز، کبد یا استخوان ها منتقل شود. 

بیشتر بخوانید : متاستاز استخوانی و عواملی که باعث بروز آن می شوند .

• جاودانگی

سلول های طبیعی مانند انسان ها دارای طول عمر هستند. وقتی به سن خاصی می رسند، می میرند. در مقابل، سلول های سرطانی راهی برای “سرپیچی” از مرگ ایجاد کرده اند. در انتهای کروموزوم های ما ساختاری وجود دارد که به عنوان تلومر شناخته می شود. هر زمان سلول تقسیم می شود، تلومرهای آن کوتاه می شوند.

وقتی تلومرها به اندازه کافی کوتاه می شوند، سلول ها می میرند. سلول های سرطانی راهی برای ترمیم تلومرهای خود پیدا کرده اند تا با تقسیم سلول، کوتاه شدن آنها ادامه پیدا نکند. بنابراین، به نوعی آنها را جاودانه می کند.

چرا بدن سلولهای سرطانی را تشخیص نمی دهد و آنها را از بین نمی برد؟

سوال خوبی است که چرا بدن سلول های سرطانی را تشخیص نمی دهد و از بین نمی برد؟ جواب این است که اغلب سلول های سرطانی توسط سیستم ایمنی بدن ما شناسایی و حذف می شوند. سلول هایی در سیستم ایمنی بدن وجود دارد که سلول های کشنده طبیعی نامیده می شوند و وظیفه آنها پیدا کردن سلول هایی است که غیرطبیعی شده اند، این سلول ها پس از پیدا شدن، توسط دیگر سلول های سیستم ایمنی حذف می شوند. سلول های سرطانی از طریق پنهان شدن یا با غیرفعال کردن سلول های ایمنی، زنده می مانند.

تصور می شود توانایی سیستم ایمنی در شناسایی و از بین بردن سلول های سرطانی مسئول پدیده های غیرمعمول اما کاملاً مستند برخی از سرطان ها است که بدون درمان (بهبود خود به خودی سرطان) از بین می روند. زمینه جدیدی از درمان سرطان معروف به ایمنی درمانی.

ارتباط با پوریا عادلی