این بخش حاوی توضیحاتی در زمینه علتها و درمان حالت تهوع و استفراغ، دو نوع از آزاردهندهترین عوارض جانبی در بیماران سرطان، است. حالت تهوع یک احساس ناخوشایند موج مانند در پشت گلو و یا معده است که شاید به استفراغ ختم شود. استفراغ بهمعنای خروج محتویات معده از طریق دهان با فشار زیاد است. دل به همخوردگی (قی کردن) بهمعنای حرکت معده و مری بدون استفراغ کردن است که عق خشک نیز نامیده میشود. با وجود پیشرفت درمانها، حالت تهوع و استفراغ همچنان از نگرانکنندهترین عوارض جانبی درمان سرطان هستند. ممکن است حالت تهوع برای بیماران از استفراغ ناراحتکنندهتر باشد.
پیشگیری از حالت تهوع و استفراغ و کنترل آنها در بیماران سرطان اهمیت زیادی دارد. حالت تهوع و استفراغ کنترل نشده ممکن است با توانایی بیمار برای پذیرش درمان سرطان و مراقبت از خود تداخل ایجاد کند؛ این تداخل به شکل ایجاد تغییرات شیمیایی در بدن، از دست دادن اشتها، مشکلات جسمی و روانی، پارگی مری، شکستگی استخوان و سرباز کردن زخمهای جراحی بروز میکند.
حالت تهوع و استفراغ ناشی از درمان سرطان به اشکال زیر دستهبندی میشود.
تهوع بهوسیله بخشی از سیستم عصبی مرکزی که وظیفه کنترل عملکردهای غیراختیاری بدن را بهعهده دارد کنترل میشود. استفراغ واکنشی (رفلکسی) است که بهوسیله مرکز استفراغ در مغز کنترل میشود. استفراغ در اثر عوامل متعددی تحریک میشود و از جمله این عوامل میتوان به بو، طعم، اضطراب، درد، حرکت، جریان خون ضعیف، سوزش یا تغییراتی در بدن که بهدلیل التهاب رخ میدهند اشاره کرد.
از جمله رایجترین علل بروز استفراغ میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
احتمال بروز استفراغ در صورت یکی از موارد زیر برای بیمار بیشتر است :
مطالب پیشنهادی مرتبط :
نظرات کاربران