پرتو درمانی میتواند به دو روش انجام شود که عبارتند از رادیوتراپی خارجی و رادیوتراپی داخلی که در ادامه این مطلب به بررسی جزییات هر دو مورد می پردازیم :
رادیوتراپی خارجی توسط دستگاهی که هدف پرتودهی آن تودهی سرطانی میباشد انجام میشود و شباهت زیادی به دریافت اشعهی X دارد. بیشتر افراد، پنج روز در هفته و به مدت یک تا ده هفته تحت درمان قرار میگیرند که بستگی به نوع سرطان و محل تومور، وضعیت عمومی سلامت و سایر فاکتورها دارد. هر جلسهی پرتودرمانی خارجی فقط چند دقیقه وقت میبرد و معمولا آخر هفتهها انجام نمیشود.
در این درمان از بیمار خواسته میشود صاف روی میز مورد نظر و دقیقا زیر دستگاه رادیوتراپی دراز بکشد. سایر قسمتهاب بدن معمولا با محافظهای مخصوصی پوشانده میشوند تا پرتوها وارد این نواحی نشوند.
درمانهای رادیوتراپی خارجی شامل موارد زیر میشوند:
رادیوتراپی سه بعدی کانفورمال: بعد از اینکه نقشهی تومور توسط تصویربرداری سه بعدی مشخص شد، پرتوها برای درمان تومور سرطانی، تابانده میشوند.
رادیوتراپی با شدت متغیر (IMRT): این شیوه از رادیوتراپی به انکولوژیست این توانایی را میدهد که با دقت بیشتری، شکل تومور، موقعیت آن و بافتهای سالم اطراف تومور را شناسایی و مشخص کرده و در نتیجه، مقدار مناسبی از پرتوها را دقیقتر به تومور تابش بدهد و ضمنا بافتهای سالم اطراف تومور را حفظ کند.
رادیوتراپی داخلی که به آن براکی تراپی نیز میگویند، روشی درمانی است که با استفاده از قرار دادن یک ایمپلنت رادیواکتیو مستقیما درون تومور یا در نزدیکی آن انجام میشود. به واسطهی این ایمپلنت، مقادیر بالایی اشعه، مسقیما به تومور تابش داده میشود. ایمپلنتهای رادیوتراپی داخلی ممکن است شبیه یک سیم، گلوله، بالون و یا دانه باشند.
اگر ایمپلنت داخل بدنتان باقی بماند، دستورالعملهای خاصی به شما داده میشود از قبیل عدم تماس با کودکان و زنان باردار. بعد از چند هفته یا چند ماه، ایمپلنت، تابش را متوقف میکند و شما میتوانید به زندگی عادی خود برگردید. مدت زمانی که ایمپلنت در بدن باقی میماند به نوع براکی تراپی بستگی دارد؛ بعضی از ایمپلنتها دائمی هستند، اما برخی دیگر در عرض چند ساعت یا چند روز از بدن خارج میشوند.
براکی تراپی معمولا برای درمان سرطانهای سینه، تخمدان، لگن، رحم، سر و گردن، ریه، پروستات و اطراف مقعد استفاده میشود.
نظرات کاربران