خستگی درمان سرطان یکی از رایجترین مشکلاتی است که مبتلایان به سرطان و نجاتیافتگان از سرطان با آن روبهرو هستند. در این بخش توضیحاتی در بارۀ خستگی داده شده دلایل و نحوۀ درمان آن بیان میشود.
خستگی در ۱۴% تا ۹۶% از مبتلایان به سرطان ، به ویژه آنها که تحت درمان هستند، بروز میکند. خستگی یکی از عوارض پیچیدۀ سرطان است و علل زیستشناختی، روانشناختی و رفتاری دارد.
توصیف خستگی مشکل است و افراد مبتلا به سرطان هر یک این حالت را بهگونهای متفاوت بیان میکنند ؛ بهعنوان مثال میگویند احساس خستگی ، ضعف، ناتوانی، کسلی، کوفتگی، سنگینی یا کندی میکنند، ولی کارشناسان بهداشت و درمان از عباراتی نظیر سستی، خستگی، بیمیلی، ناتوانی، عدم تحمل فعالیتهای فیزیکی، کم انرژی بودن و ضعف برای توصیف خستگی استفاده میکنند.
میتوان خستگی را وضعیتی توصیف کرد که به دلیل کمبود انرژی باعث پریشانی و کاهش توان فعالیت میشود. علائم خاص آن ممکن است فیزیکی، روانی یا عاطفی باشند. برای درمان مؤثر، خستگی ناشی از سرطان و درمان آن باید از انواع دیگر خستگی متمایز شود.
خستگی مزمن یا حاد است. خستگی حاد، خستگی معمولی همراه با علائم ضعفی است که به سرعت آغاز میشود و برای مدت کوتاهی باقی میماند. استراحت میتواند خستگی را در افراد سالم کاهش دهد و امکان بازگشت آنها را به سطح عادی فعالیت فراهم آورد. سندروم خستگی مزمن، خستگی طولانی مدت ناتوان کنندهای است که ممکن است باقی بماند و یا عود کند. این خستگی وابسته به سرطان نیست.
خستگی ناشی از سرطان مدت زمانی باقی میماند و با استراحت کردن و خوابیدن کاملاً بر طرف نمیشود و به این دلیل است که خستگی مزمن نامیده میشود.
خستگی مزمن در بیماران سرطان را خستگی سرطان، خستگی مرتبط با سرطان یا خستگی ناشی از درمان سرطان مینامند. با وجود اینکه ممکن است بسیاری از عوامل مرتبط با درمان و یا بیماری موجب بروز خستگی باشند، ولی هنوز علت دقیق این خستگی در بیماران سرطان شناخته نشده است. بهوجود آمدن خستگی ممکن است تبدیل به مسئلهای مهم در زندگی فرد مبتلا به سرطان شود و چگونگی احساس فرد بیمار را در مورد خود او، فعالیتهای روزانهاش، مراقبتهای خانواده، روابط وی با دیگران و ادامۀ درمان سرطان تحت تأثیر قرار دهد.
بیمارانی که تحت درمان سرطان قرار دارند ممکن است از رفتن به محل کار یا تحصیل باز بمانند، از جمع دوستان کنار ه بگیرند، به خواب بیشتری نیاز داشته باشند و در بعضی از مواقع هم نتوانند به روشنی فکر کنند یا هیچگونه فعالیت بدنی انجام دهند.
افرادی که دچار خستگی شدهاند گاه مجبور به ترک کامل شغل خود میشوند یا مرخصی بیماری و ناتوانی میگیرند و ممکن است برای تأمین نیازهای مالی دچار مشکل شوند؛ از دست دادن شغل همچنین منجر به قطع بیمۀ خدمات درمانی یا محرومیت از مراقبتهای پزشکی میشود. داشتن درک درست از خستگی و علل بهوجود آمدن آن، در یافتن درمان مؤثر و کمک به افراد مبتلا به سرطان برای کنار آمدن با خستگی اهمیت زیادی دارد. آزمایشهایی وجود دارند که میزان خستگی را اندازه میگیرند.
مدت زمان باقی ماندن در حالت خستگی و میزان احساس خستگی بیمار به نوع و برنامۀ زمانی انجام درمان سرطان بستگی دارد. بهعنوان مثال، بیماران تحت شیمیدرمانی معمولاً در روزهای پس از درمان بیشترین احساس خستگی را دارند و به تدریج تا جلسۀ بعدی درمان خستگی کمتری احساس میکنند.
بیمارانی که با پرتودرمانی اشعۀ خارجی درمان میشوند، معمولاً در ادامه درمان خستگی بیشتری احساس میکنند. احتمال دارد اغلب بیمارانی که درمان سرطانرا آغاز میکنند به دلیل انجام آزمایشهای تشخیصی، جراحی و اضطراب روحی ناشی از کنار آمدن با سرطان احساس کنند.
عوامل فیزیکی، شیمیایی و رفتاری متعددی بهعنوان عوامل بروز خستگی وجود دارند. که عبارتند از :
تعیین عوامل ایجاد کنندۀ خستگی در بیماران سرطان همیشه ممکن نیست. عوامل احتمالی عبارتند از:
نظرات کاربران