متاستاز چگونه بر استخوان‌ها تأثیر می‌گذارد ؟

متاستاز استخوانی اغلب با ضعیف‌تر کردن استخوان‌ها به آنها صدمه می‌زند. به مرور زمان، امکان دارد این امر، حتی در طول انجام فعالیت‌های عادی مانند سرفه کردن یا نشستن در صندلی، باعث شکستن استخوان‌ها شود. در موارد دیگر، ممکن است متاستاز استخوانی عامل سخت‌تر شدن استخوان‌ها باشد، گرچه هنوز هم امکان شکستن استخوان‌ها وجود دارد . در برخی از موارد، ممکن است متاستاز استخوانی دارای هر دو ویژگی باشد.

تست‌های تصویربرداری مربوط به متاستاز استخوانی

شاید پزشک دستور دهد تست‌های تصویربرداری انجام شود تا پی ببرد که آیا سرطان به استخوان‌ها گسترش یافته است، حتی اگر بیمار متوجه هیچ علائمی نشده باشد. در این تست‌ها، قسمت داخل بدن مشاهده می‌شود. امکان دارد رادیوگرافی در یافتن نواحی متاستاز استخوانی، و تأیید اینکه آیا استخوانی شکسته شده است، مفید واقع شود. در اغلب موارد، با اسکن استخوان می‌توان زود‌تر از رادیوگرافی متاستاز‌ها را پیدا نمود و در ضمن، در اسکن استخوان می‌توان تمام بدن را به یکباره وارسی (چک) کرد. با انجام سی.تی.اسکن، MRI اسکن، و PET اسکن هم می‌توان سرطانی که گسترش یافته است را ردیابی نمود.

تست‌های آزمایشگاهی مربوط به متاستاز استخوانی

چون متاستاز استخوانی به استخوان‌ها صدمه می‌زند، در اغلب موارد کلسیم از استخوان به داخل جریان خون رهاسازی می‌شود. امکان دارد بالا بودن سطح کلسیم مشکلی جدی باشد و ممکن است به تهوع، یبوست، کم آبی (دهیدراسیون)، و حتی اغما (کما) منجر شود. امکان دارد پزشک نمونه‌ای از بافت استخوان را به آزمایشگاه بفرستد تا وجود متاستاز استخوانی تأیید شود.

درمان سرطان اولیه

دارو‌هایی که در درمان‌های سرطان اولیه استفاده می‌شوند، همانند شیمی‌درمانی و هورمون‌درمانی، ادامه می‌یابد. این داروها، که بیمار آنها را بلع می‌نماید یا آنها را در بدن او تزریق می‌کنند، به هر سلول سرطانی که در بدن وجود داشته باشد حمله می‌کنند. درمان‌های سیستمیک در اغلب موارد بر علیه سرطان مؤثر هستند، اما امکان دارد باعث بروز عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ، خستگی، ریزش مو، و افزایش خطر عفونت بشوند.

• بیس فسفونات‌ها

بیس فسفونات‌ها دسته‌ای از دارو‌ها هستند که استخوان‌های ضعیف را درمان می‌کنند. از این دارو‌ها می‌توان برای درمان استئوپوروز استفاده نمود، که در این بیماری استخوان‌ها باریک و ضعیف می‌شوند. در برخی از بیماران سرطانی خاص، ممکن است بیس فسفونات‌ها در کنترل کردن درد استخوان، کاهش دادن صدمه وارده به استخوان‌ها، پایین آوردن سطح افزایش یافته کلسیم، و کم‌تر کردن خطر شکستگی استخوان‌ها مفید واقع شوند. امکان دارد عوارض جانبی شامل خستگی؛ تهوع، استفراغ، کم‌خونی، و درد استخوان یا مفاصل باشد. یکی از عوارض جانبی خطرناک، اما نادر، مرگ ناشی از نرم شدن فک (jawbone death) است.

متخصص شیمی درمانی اصفهان 

• درمانی که تنها در مورد استخوان‌ها انجام می‌شود

در درمان‌های موضعی، تنها بر استخوان یا استخوان‌هایی تأکید می‌شود که سرطان به آنها گسترش یافته است. در این درمان‌ها، تومور نابود شده یا رشد سلول‌های سرطانی کند می‌شود. پرتودرمانی خارجی، که در آن از پرتو‌های پرانرژی برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود، شبیه رادیوگرافی است ولی بسیار قوی‌تر از آن می‌باشد. ریشه‌کنی (ablation) یک درمان موضعی دیگر است که در آن با استفاده از سرما، گرما، جریان الکتریکی، یا الکل، تومور را از بین می‌برند. در یک درمان موضعی دیگر، سیمان استخوانی تزریق می‌کنند تا به تثبیت یا محکم شدن ناحیه مربوطه کمک شود.

• جراحی

اغلب از جراحی به‌عنوان درمانی برای کمک به تثبیت یا محکم‌سازی استخوان ضعیف‌شده‌ای استفاده می‌کنند که شاید در معرض خطر شکستن باشد. امکان دارد پزشک میله‌ها، پیچ‌ها، میخ‌ها، یا صفحه‌هایی را در داخل استخوان قرار دهد تا به تثبیت یا محکم شدن استخوان کمک کنند و از شکستن آن جلوگیری نمایند. برای مرمت استخوان‌های شکسته از جراحی هم استفاده می‌شود. اما استخوان‌هایی که در اثر سرطان می‌شکنند اغلب خوب التیام نمی‌یابند. امکان دارد تأکید پزشک بر این باشد که تلاش نماید از شکستن استخوان جلوگیری شود.

• اداره کردن درد

در بسیاری از موارد، درمان‌های متاستاز استخوانی در کاهش دادن درد استخوان هم مفید واقع می‌شود. اما اگر درد ادامه یابد، ممکن است پزشک مسکن‌هایی را تجویز کند که می‌توان بدون نسخه خرید، مانند استامینوفن، ایبوپروفن، یا ناپروکسون. اگر با مصرف این دارو‌ها درد تخفیف نیابد، امکان دارد پزشک مسکنی قوی‌تر مانند کدئین، هیدروکودون، اکسی کودون، یا مورفین تجویز نماید.

پس از درمان

متاستاز‌های استخوانی معمولاً معالجه‌پذیر نیستند، اما شاید با انجام درمان بتوان متاستاز‌ها را کوچکتر کرد و علائم را تخفیف داد. بیمار باید درباره علائم یا عوارض جانبی جدیدی که مشاهده می‌کند با ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی صحبت کند. اگر بیمار از طریق مطرح کردن پرسش‌ها و یاد گرفتن مطالب بیش‌تری درباره بیماری خود و درمان آن و مراقبت نمودن از خود نقش فعالی را در بهداشت خود ایفا کند، امکان دارد سریع‌تر بهبود یابد. بیمار باید با پزشک خود درباره دیگر گزینه‌های درمان (که شاید برای او مناسب باشند) صحبت کند.

رادیوتراپی اصفهان