ژن می تواند به پیش بینی پاسخ به درمان سرطان دهانه رحم کمک کند ؟

محققان UCLA نشانگر تشخیصی بالقوه ای را شناسایی کرده اند که می تواند به پیش بینی پاسخ بیمار مبتلا سرطان دهانه رحم ،به درمان استاندارد شیمی درمانی و پرتودرمانی کمک کند.

دانشمندان دریافتند که PACS-1 ، ژنی که در قسمت کوچکی از بازوی بلند کروموزوم ۱۱ قرار دارد ، در بافتهای سرطانی بیش از حد بیان می شود ، که می تواند منجر به رشد و گسترش سرطان شود. علاوه بر این ، آنها کشف کردند که انتقال پروتئین PACS-1 از خارج به داخل هسته سلول – عملکردی که برای رشد طبیعی سلول لازم است – در ایجاد سرطان دهانه رحم که در برابر شیمی درمانی و اشعه مقاوم است ، نقش دارد. به گفته محققان ، سطوح بالاتر بیان PACS-1 در هسته می تواند مقاومت در برابر درمان را نشان دهد.

سرطان دهانه رحم دومین علت اصلی مرگ ناشی از سرطان در میان زنان در سراسر جهان است. در حالی که عفونت با ویروس های پاپیلومای انسانی نقش مهمی در ایجاد سرطان دهانه رحم دارد ، وجود ویروس به تنهایی برای ایجاد سرطان کافی نیست. ژنتیک و عوامل محیطی مانند سیگار کشیدن و عادات غذایی نامناسب نیز در این امر نقش دارند. بنابراین ، شناسایی مارکرهای بیولوژیکی به عنوان عوامل هدف گذاری برای تشخیص و درمان مهم است.

محققان با استفاده از وسترن بلات ، روشی را برای تشخیص مولکولهای پروتئینی خاص از مخلوط پروتئینها ، روی تومورهای سرویکال و بافت سالم دهانه رحم کشف کردند و متوجه بیان بیش از حد PACS-1 در بافت های تومور شدند.

این تیم سپس مدلهای سلول سلولی انسانی in vitro (کشت شده در آزمایشگاه)را برای ارزیابی نقش پروتئین در رشد سلول توسعه داد. سرانجام ، آنها برای تعیین اینکه آیا بیان بیش از حد پروتئین PACS-1 با مقاومت شیمیایی سرطان ارتباط دارد ، از تجزیه و تحلیل مرتب سازی فعال شده با فلورسن استفاده کردند . 

(نویسنده ارشد این مطالعه اری سریواتسان ، استاد جراحی در دانشکده پزشکی دیوید گفن در UCLA و عضو مرکز جامع سرطان Jonsson و موسسه زیست شناسی مولکولی UCLA است. اولین نویسنده ، میسور وینا ، دانشمند دانشکده پزشکی گفن است. این مطالعه بصورت آنلاین در ژورنال شیمی بیولوژیک منتشر شده است. تهیه شده توسط دانشگاه کالیفرنیا ، لس آنجلس)

بیشتر بخوانید : 

• صحبت های دکتر پوریا عادلی با موضوع سرطان دهانه رحم

• بررسی ابتلا به سرطان سرویکس

ارتباط با پزشک